Na serwisie You Tube znajduje się obszerny wywiad z Jackiem Walkiewiczem – autorem książek, trenerem, mówcą. Jeśli jeszcze nie udało Ci się przeczytać książek „Pełna MOC życia”, „Pełna MOC możliwości”, to w proponowanym wywiadzie znajdziesz esencję treści przekazywanych przez autora. Warto przygotować sobie herbatkę i coś do pisania. Może coś Cię zainspiruje, np.:
Jak człowiek pada to musi powstać i wtedy potrzebuje ludzi którzy powiedzą „dasz radę”
Spodobały mi się dwa fragmenty. Pierwszy o działaniu, drugi o sprawczości, wewnętrznej sile i przekonaniu, że obojętnie w jakiej sytuacji się znajdę to „dam radę” – samodzielnie lub przy pomocy innych. Poniżej obejrzyj wideo, zamieściłem także wspomniane fragmenty z wywiadu:
Książkę „Pełna MOC możliwości” można kupić w różnych formatach: drukowaną, audiobook mp3 (także na CD), ebook:
> OnePress
> Złote Myśli
> Selkar
Działaj!
„Trzeba działać a nie bić pianę. Z działania zawsze coś wynika. Trzeba bardzo unikać takiego „przegadywania” tematów. To wymaga pewnego nowego nawyku, ale też i samodyscypliny i samokontroli.”
Samodyscyplina – robię codziennie to, na co nie zawsze mam ochotę, np. bieganie, pracowanie
Samokontrola – nie robię tego, na co mam ochotę, np. słodycze
Dasz radę!
„Pobyt u Indian (Czarne Stopy w Kanadzie) tak naprawdę był dla mnie czterodniową terapią. Ja tam byłem na święcie Sun Dance (Taniec Słońca). To jest taki obrzęd, który polega na tym, że tancerzy przyczepieni do świętego drzewa linkami, które są przyczepione do kołków wbitych w skórę, muszą wytrzymać ten czas czterech dni bez jedzenia i bez picia. I to jest bardzo trudna próba dla organizmu, dla całego człowieka – jego emocji, jego umysłu, intelektu, fizyczności. Ostatniego dnia oni wyrywają się z tych kołów i pozostają im blizny na ciele. Natomiast nie jest to najbardziej okrutna część tego obrzędu. Najbardziej okrutna wiąże się z tym, że oni nie piją wody przez cztery dni i nie jedzą. A ta woda jest tutaj szczególna, ponieważ to jest w lipcu, świeci słońce.
To był taki czas dla mnie, kiedy mogłem przez bycie tam zobaczyć siebie i swoją kulturę. Tam jest bardzo wiele w tym obrzędzie rzeczy które my mamy w polskiej tradycji, w kościele katolickim. Mogłem zobaczyć, że my wszystko mamy, natomiast fascynujące jest czasami pojechanie i zobaczenie tego w innej kulturze, bo w tym, w czym myślmy się wychowali już się przyzwyczaili, już nie robi wrażenia (…)
(…) I tam były momenty kiedy ja płakałem patrząc jak ci ludzie mdleją. Mój organizm płakał – to była naturalna reakcja na to, co widziałem. W kulturze, w której się wychowałem takie rzeczy są okrutne. I pamiętam jak jedna z Indianek podeszła do mnie i powiedziała, że ten tancerz, wojownik, który pada musi powstać. I do tego żeby powstał musi dostać siłę a nie litość i współczucie. I że ja mu daję litość i współczucie, żebym mu dał siłę. I to dla mnie było bardzo odkrywcze. (…) Ona właśnie mówiła to tym – on ma być skuteczny, ona musi powstać. A litość i współczucie jest mu niepotrzebne. I wtedy dotarło do mnie, że ja jestem z kultury gdzie się daje litość i współczucie. Gdzie się żałuje – „O daj spokój, ale cię załatwili” – jakby podgrzewa się, podtrzymuje ciągle to poczucie krzywdy, bólu, winy, cierpienia a to do niczego nie prowadzi.
Tam krzyczeli jedno indiańskie słowo – ikhakima – co oznacza „dać radę” w wolnym tłumaczeniu Oznacza tak naprawdę wszystko – że, to co potrzebujesz masz w sobie, my nie możemy ci pomóc, w tym momencie przechodzisz swoją inicjację, dochodzisz do granicy możliwości i ty decydujesz co dalej. Możesz się w każdej chwili odczepić i powiedzieć „ja już dalej nie chcę” a możesz wykorzystać potencjał swojego umysłu, ducha, ciała.
Te słowa krzyczane w rytm bębnów powodowały, że ci ludzie się podnosili. Ja te słowa umieściłem na grzbiecie swojej książki, ponieważ byłem nimi zafascynowany. I dokładnie to przywiozłem z tego pobytu – że jak człowiek pada to musi powstać i wtedy potrzebuje ludzi którzy powiedzą „dasz radę” a nie ludzie którzy powiedzą „no, a kolega też tak leży”, „ a tam ktoś się przewrócił i do dzisiaj nie może wstać”, „daj spokój, to ciężko”. (…)”
Czy po obejrzeniu wywiadu, znalazłaś inspirujące fragmenty dla siebie? Napisz w komentarzu dlaczego Cię zainteresowały? Porozmawiajmy o życiu :)
Tomasz Kurzydłowski
